Die wc-bril is best koud aan mijn billen. Net als die hele badkamer trouwens. Maar dat realiseerde ik me later pas. Toen de tranen waren gedroogd. Meer een stortvloed eigenlijk.
Welkom bij The Meltdown.
Een punt wat ik bereikte toen ik 8 maanden vol in mijn nieuwe business aan het werk was. Een business die ik klaarblijkelijk iets te naïef ben ingestapt. Nou is er weinig mis met een portie naïviteit, sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat een gezonde hoeveelheid naïviteit een zegen kan zijn. Zeg nou eerlijk: welke gek start er nou nog een eigen bedrijf als je volledig bewust bent van complete berggebieden aan obstakels die je sowieso gaat tegenkomen op zo’n business reis?
Precies, een portie naïviteit is noodzakelijk om te hebben. En misschien ben ik het nodige in de afgelopen 15 jaar als ondernemer verloren, maar godzijdank nog niet alles.
Anders was ik nooit dit pad opnieuw in gegaan. Deze slangenkuil ingestapt.
Ik had me waarschijnlijk al direct omgedraaid en een heerlijke zorgeloze baan in loondienst gezocht. Lekker met een baas, mini pauzes bij een koffie automaat en een clandestien sigaretje om je pauze nog eens op te rekken. Niet dat ik rook overigens, maar zelfs dat had ik er voor over gehad.
Maar helaas, er was nog een voldoende hoeveelheid naïviteit in mijn geest aanwezig om hiervoor niet te kiezen. (Overigens zijn mijn longen mij dankbaar, dus dat is een goed ding).
Met dank aan de naïviteit bevond ik mij 8 maanden later op een koude wc bril. En niet eens met m’n broek op mijn enkels (dan was het nog nuttig geweest), maar nee, gewoon om een portie te janken. Als een klein kind. Alsof ik de grootste ruzie had gehad op het schoolplein in groep 1 over een blauwe blokkendoos. Of keihard van m’n fiets was gevallen, de eerste dag dat ik dacht zonder zijwieltjes te kunnen fietsen.
Niks van dat alles. Het was het Grote Falen.
Groter dan alle keren die ik in al die jaren heb meegemaakt. Groter dan die keer dat ik een investering van 30K had gedaan waar niemand op zat te wachten. Groter dan die keer dat ik ontdekte dat ik de kans op goedkeuring van mijn ontworpen bamboe baby bedjes niet groter was dan 5%. Alleen had ik er op dat moment al een trip naar Vietnam op zitten en lag de eerste batch te wachten bij de haven in Rotterdam.
Dit was groter. Dit voelde Groter. Deze keer voelde het als een falen wat mij persoonlijk raakte. Als een Falen wat zei: “Zie je wel, je kan het niet.”
En als die Falen op bezoek komt, berg je dan maar.
Dat deed ik, op een koude wc.
Comments